() In alle vroegte

In alle vroegte
naar buiten gelopen.

Voor alle slapers
voor alle vogels.

Jij met je snuit vooruit
je staart omhoog.

Ik met mezelf
op kousenvoetenschoenen.

Het licht schoot
de lucht in.

De zon achterna
De zon
achterna.

In onze stilte
over nieuwe paden geslopen.

Met alles gloedgroen
en een gouden laag.

Hebben we al een
dag geleefd.

Voor de dag
al begon.

#HenriA

() Wees voorzichtig met me, liefje.

Wees voorzichtig met me, liefje.


De lente is op zich al loslopend
met de bijen en de bloemen en zo
die overal heen galopperen.

Die heelhuids over me dartelen
en me raken tot in het diepst
van mijn ziel.

Geen schilderij, geen standbeeld
kan de lente
in lijnen trekken.

En ook niet de blik in je ogen
en de contouren van
je gelaat.

Wees voorzichtig met me, liefje.
Ik heb nog zo veel lentes te gaan.

#HenriA

() Lente (in Hallerbos)


Nu de zon steeds hoger
en langer gaat schijnen.

De lucht helder en helderder is
dan water, doorzichtig bijna.

De bloesems mijn neus kleuren
net zoals de bloemen.

Ik aan de hartkant word geraakt
door die stille blik.

Dan weet je, de lente is
in mijn lijf begonnen.

#HenriA



() Vergezicht / Uitzicht

Plots een gezicht.
Een groot gezicht.
Het gezicht van een vrouw.
Vlak voor mijn gezicht.
Verstopt achter een bril.

Ken je me nog?
Vraagt het gezicht.
Het fluistert, zo dicht.

Ik herken het gezicht.
En de bril.
Maar ik weet niet
van wie het gezicht is.

Dus zeg ik niets.
Ik knik niet.
Ik beweeg niet.
Ik ben gezicht.

Want het is mijn dag niet.
En ook niet mijn gisteren of
mijn morgen.

Ook al is er
vlakbij een ander gezicht,
dat zo graag wil
dat ik het zoen.
Dat ik naar haar
zou kijken.

#HenriA


() Vannacht voelde ik het voor het eerst

Vannacht voelde ik het
voor het eerst.

Ik ben alleen lichaam
alleen lijf
als een zak
als een muur om me heen.

Een zak van huid
die gedachten maakt
van mortel en steen
en bouwt en sloopt
tot er niets overblijft
in slaap.

Waar huid huid zoekt
en door de muren
van jou heen breekt.

#HenriA

() Je

Ik denk
als het regent:
laat je niet nat worden.

En als het stormt
denk ik:
vat toch geen kou.

En ik denk ook
dat dat denken
niet helpt.

Want je wordt nooit meer
nat, noch vat je een kou.

Want het regent
noch waait ooit
nog voor jou.

#HenriA

() Pootjebaden

Vanuit de zee lijkt ons leven
soms minder welbesteed,
te midden van het water
in de stroom van oneindigheid.

De boten die op weg zijn
van de kant naar de wal,
de papieren bloemen
die uitwaaien op het strand.

En wij hand in hand,
pootjebadend weg van gewoel
en blijven hangen in het gevoel
van de stilte die we dragen.

#HenriA

() Van den hond

Ik ben niet klein
de anderen zijn groot
binnen handbereik zit
hun navelbuik
en met de kruin van
mijn hoofd streel ik
en dat was vandaag
overdag.

En nu rol ik de vloer uit
door de slaapkamer
schop mijn afgeslofte stappen
onder bed
en trek valavond
over me heen.

Ik zoek mijn tweede huid
en mijn volgende adem
maar het enige dat ik
nog raak is schaduw
van de halve meter
waar je was is
heel dichtbij.

#HenriA

() Klappen

De klappen die
Ik kreeg hou ik bij
Ik geef ze nooit
Meer terug

Ik zal er ook
Niet over praten
Of ze nog aan
Mezelf tonen

Ze zijn weg
Uitgedeeld
Ontvangen
En voor altijd vervlogen

#HenriA

() In deze wereld

Mijn dagen dwalen
door weelde,
door het rauwe geloof
van de vriendschap.

Voorgoed verging mijn sterven
en dus ook mijn dood,
dit openbaarde een tijd
die later zal heten.

Wij,
wij zijn geworden
wie we zijn,
in deze wereld.

#HenriA

() Lynyrd Skynyrd - Sweet Home Alabama

() Aangebrand / Kantelpunt