() Winkelstraten

(Maastricht - kerstperiode)

Dag andere, dag mens, wandelend met jezelf,

we hoeven elkaar niet echt te kennen om te scheiden,

gewoon mekaar passeren in een te drukke straat,

in een ogenblik - tussen onze levens in - dat voorbij raast.

We kennen geen vrees voor elkaar en hoeven

elkaar ook niet te beminnen omdat onze angst

en onze liefde in onze stappen zit, die na onze

korte ontmoetingen met onszelf verder gaan.

We hoeven mekaar ook niets te verwijten,

vreemdelingen passeren mekaar voortdurend

in de leegte van het voorbij gaan, wandelen

almaar verder van elkaar weg in eenzaamheid.

En toch, we zijn geen vreemden meer voor

elkaar, geen schaduwen meer aan elkaars ruggen,

hoogstens zijn we onvindbaar na het voorbij

gaan en wordt de toekomst onze herinnering.

#HenriA

() IJssterren

Denk aan.
Hoe de dagen met pulp aan elkaar hingen
De sponningen van het bed
Voortdurend langs de plankenvloer kraakten
De voortdurende honger
De ijssterren tegen het venster
Onze hoofden gedoofd in de vlammen van de haard

Sta op
Nu
En wacht niet tot later.
Tot dat de kieren geen kieren meer zijn
Alles is dichtgesmeerd
En alle tocht uit de spleten is verdwenen
Tot het verder gaan zijn eigen weg volgt
En de hoek de hoek omduikt

Kom terug.
Waar ook jij wil zijn.
Waar woorden zijn opgehangen
Als gordijnen van velours
Rood en bestoft
Afgelijnd met grote en kleine gebaren
Stom en doof.
De stilte lekt hier
Uit de ramen

#HenriA