Een geur is niet talig
maar een ganse
verbeelding in de neus.
Hoe het hoofd en het hart
beelden uit het verleden ruiken:
van pas afgereden gras,
van afgezaagde dennenbomen,
parfum diep in de plooien
van een ver verleden huid
van een geliefde, van de juffrouw
uit de kleuterklas,
van de pijptabak van grootvader,
van het onstuimige zeewater.
Ach, beschrijven kan ik het niet.
Maar met alle geuren,
verleden,
beelden,
voelt elke geur als een verjaardag.
#HenriA
() Ik denk liever met mijn ogen dicht
Ik heb alles losgelaten en
ik ben in essentie niemand meer.
Nog slechts een verloren gelopen
priemgetal, ondeelbaar.
Ik ruik en zie je beter
dan ik je voel en hoor.
Ik denk liever met mijn ogen dicht
dan met mijn ogen open,
want met mijn ogen dicht
is er niemand die het ziet
dat ik denk en overloop
van het silhouet van jouw lichaam.
#HenriA
ik ben in essentie niemand meer.
Nog slechts een verloren gelopen
priemgetal, ondeelbaar.
Ik ruik en zie je beter
dan ik je voel en hoor.
Ik denk liever met mijn ogen dicht
dan met mijn ogen open,
want met mijn ogen dicht
is er niemand die het ziet
dat ik denk en overloop
van het silhouet van jouw lichaam.
#HenriA
() 366
Mijn houden van is het wit van
sneeuwende ogen, het heldere
licht naar binnen gebrand.
Mijn bloed een stroom
zoals vreemde luchten drijven,
mijn huid een sluimerend landschap.
Ze dachten allemaal dat het
duisternis was, het licht dat
ik in jou herkende.
Het gebeurt ook niet elke dag
dat de aarde tot kosmos uitdeint.
#HenriA
() Kabel - een roman - coming soon...
Hoodstuk I - De kabel
Ik besta nog niet zo lang. De wereld is er al langer denk ik. Dat is de laatste heldere gedachte die er door mijn hoofd gaat. De kabel hangt klaar. De stoel staat klaar. Ik heb net een allerlaatste koffie gedronken en mijn pen opgeborgen. De brief aan haar is geschreven. Vroeg of laat zal ze hem wel vinden. En nu doe ik het licht uit. En stopt het hart met kloppen.
() Heelhuids
Ik ken je beter dan
zij die je naam noemen,
ik heb je geproefd
en gesmaakt.
Ik ken je beter dan zij
die met je slapen,
ik heb je met mijn
dromen aangeraakt.
Ik ken je beter dan
jij die jezelf kent,
heelhuids maar ik
heb het niet gered.
#HenriA
zij die je naam noemen,
ik heb je geproefd
en gesmaakt.
Ik ken je beter dan zij
die met je slapen,
ik heb je met mijn
dromen aangeraakt.
Ik ken je beter dan
jij die jezelf kent,
heelhuids maar ik
heb het niet gered.
#HenriA
() Winteruur - Maarten Vangramberen
Over hoop en leiderschap
Beste Vrienden,
Op weg naar Duitschland
Onbekende bestemming. Allen gezond.
Hopen spoedig weer te zijn. Bid voor
Goede en snelle thuisreis. Fernand
Aan Mevr. Duerinckx-Janssens
Wersbeekstraat 2 Meensel-Kiezegem
Beste Vrienden,
Op weg naar Duitschland
Onbekende bestemming. Allen gezond.
Hopen spoedig weer te zijn. Bid voor
Goede en snelle thuisreis. Fernand
Aan Mevr. Duerinckx-Janssens
Wersbeekstraat 2 Meensel-Kiezegem
() Neem me maar
Gisteren had ik een beklijvend gesprek. Met iemand die zwaar gebukt gaat.
Iemand die het coronaleven beu is. En een uitweg zoekt.
Ik 'schenk' haar een gedicht...
Want weet, als je praat, word je gehoord.
Hold on !
Neem me maar, ik heb mezelf niet meer nodig,
ik dans al veel te lang opgesloten in
een discobolhoofd.
Er staat een kras op de plaat en
dat geeft valse noten, het stoort het ritme,
het vervormt de maat.
Het leven kleeft aan mijn lichaam
en draait onuitspreekbare toeren
als een slepende ziekte.
Neem me maar, ik heb mezelf niet meer nodig,
nu muziek niet meer geneest
dans ik op mijn laatste adem.
#HenriA
ik dans al veel te lang opgesloten in
een discobolhoofd.
Er staat een kras op de plaat en
dat geeft valse noten, het stoort het ritme,
het vervormt de maat.
Het leven kleeft aan mijn lichaam
en draait onuitspreekbare toeren
als een slepende ziekte.
Neem me maar, ik heb mezelf niet meer nodig,
nu muziek niet meer geneest
dans ik op mijn laatste adem.
#HenriA
() Pijn
Jij woont in de stad
waar ik ooit woonde.
waar ik ooit woonde.
Die stad is nu pijn.
Ik hoor de muziek
die jij graag hoorde.
Die muziek is nu pijn.
Jij hebt de hond
die je mij nooit beloofde.
Die hond is nu pijn.
Ik schrijf de woorden
die aan jou toebehoren.
Die woorden zijn nu pijn.
Ik heb de pijn omdat
Ik hoor de muziek
die jij graag hoorde.
Die muziek is nu pijn.
Jij hebt de hond
die je mij nooit beloofde.
Die hond is nu pijn.
Ik schrijf de woorden
die aan jou toebehoren.
Die woorden zijn nu pijn.
Ik heb de pijn omdat
ik jou nog zoek.
Die pijn is voorgoed.
#HenriA
Die pijn is voorgoed.
#HenriA
() Door niemand meer
Ik moest opnieuw de
dwars tegen de positie
wereld leren veroveren,
dwars tegen de positie
van het blauwe licht in.
Vervolgens heb ik mijn oog op grote
afstand van de wereld geplaatst
en ik zag dat iedereen in gesprek
was met zichzelf, zonder begin
zonder eind, verdronken tot aan
de lippen in de blogosfeer.
Er werden verhalen verteld,
er werd in het ronde wild geslagen,
er werd geschreid en afgeschermd,
er werd vooral aangesteld.
Er werd een weg gezocht maar nooit
gevonden in de afgesloten plasmawereld.
Door niemand meer.
#HenriA
Vervolgens heb ik mijn oog op grote
afstand van de wereld geplaatst
en ik zag dat iedereen in gesprek
was met zichzelf, zonder begin
zonder eind, verdronken tot aan
de lippen in de blogosfeer.
Er werden verhalen verteld,
er werd in het ronde wild geslagen,
er werd geschreid en afgeschermd,
er werd vooral aangesteld.
Er werd een weg gezocht maar nooit
gevonden in de afgesloten plasmawereld.
Door niemand meer.
#HenriA
() Winterhart
Zoals uit een zware, grijze lucht
een eenzame sneeuwvlok neerglijdt,
traag, sloom, futloos, nog even
aarzelend en dan zonder verdere zucht
oplost in een donkere stroom
en meegevoerd naar de nacht,
zo verdween jij. Stil, onverwacht.
een eenzame sneeuwvlok neerglijdt,
traag, sloom, futloos, nog even
aarzelend en dan zonder verdere zucht
oplost in een donkere stroom
en meegevoerd naar de nacht,
zo verdween jij. Stil, onverwacht.
#HenriA
() Hoogtepunt
Jij speelt met je mondhoeken
Ik met jouw borsten
Je ogen rollen heen en weer
Ik volg ze aandachtig
Het is alsof je naar de hemel kijkt
Ik probeer je vloed te grijpen
Jij speelt met erotiek
Ik met woorden
Voor jou telt het hoogtepunt
Voor mij ook
#HenriA
Ik met jouw borsten
Je ogen rollen heen en weer
Ik volg ze aandachtig
Het is alsof je naar de hemel kijkt
Ik probeer je vloed te grijpen
Jij speelt met erotiek
Ik met woorden
Voor jou telt het hoogtepunt
Voor mij ook
#HenriA
() Schaduwen
Ik speelde nooit met autootjes. Ik wilde ook nooit autootjes. En ook geen kermissen. Of pretparken. Dat boeide me niet. Ik speelde liever met de schaduw van voorbij rijdende auto's op de muur. Of met een zonnestraal die door het venster binnen brak. Dat zonnestraallicht, dat alle stofdeeltjes ving die onderweg waren naar de vloer. En ik fantaseerde dat al die stofjes mensen waren, die me kwamen bezoeken. Die gastvrij ronddwarrelden in mijn slaapkamer, reizend op een straal licht. Mijn ganse jeugd zat vol onzichtbare dingen. Schaduwen en fantasieën. En ook dode mensen. Dat kon ik allemaal wel zien.
(uitreksel)
#HenriA
() Zo zal het zijn als ik mijn vader mis
Zo zal het zijn als ik mijn vader mis.
Noorderlucht die akkers ploegt,
wild dat zich begraaft in een donker
hol en zichzelf stroopt tot winterslaap.
Een burcht van takken, grond en mos
en een bussel kreupelhout in het hoofd,
zodat bevers en andere knaagdieren
een dam kunnen opwerpen.
De wetten van de natuur zijn wreed
en genadeloos en vanzelfsprekend.
Maar ik weet: een beetje rood
doet wonderen.
#HenriA
Noorderlucht die akkers ploegt,
wild dat zich begraaft in een donker
hol en zichzelf stroopt tot winterslaap.
Een burcht van takken, grond en mos
en een bussel kreupelhout in het hoofd,
zodat bevers en andere knaagdieren
een dam kunnen opwerpen.
De wetten van de natuur zijn wreed
en genadeloos en vanzelfsprekend.
Maar ik weet: een beetje rood
doet wonderen.
#HenriA
() Ik schrijf me naakt
Ik schrijf me naakt
Het kan niet anders
Sinds je jouw zaad
In mij plantte
Ik kan niet anders
Dan het elke dag
Water geven en
In leven houden
Ik toon me haast
Nooit meer aan je
Want het is ijskoud
Als je naakt rondloopt
Ik schrijf me naakt
Het kan niet anders
Sinds je jouw zaad
In mij plantte
Ik kan niet anders
Dan het elke dag
Water geven en
In leven houden
Ik toon me haast
Nooit meer aan je
Want het is ijskoud
Als je naakt rondloopt
Ik schrijf me naakt
M'n woorden kraken
Kermen zo kan je
Kermen zo kan je
Altijd aan me denken
#HenriA
#HenriA
() Aan de tafel zit een vrouw
Aan de tafel zit een vrouw.
Aan de tafel zit een vrouw,
op haar knieën voorovergebogen.
Aan de tafel zit een vrouw,
op haar knieën voorovergebogen.
Ze plakt een tijdlijn aan elkaar
en schrijft haar levensverhaal.
Aan de tafel zit een vrouw,
de zon schijnt in haar ogen
maar het licht breekt haar woorden.
Ze heeft alles al meegemaakt.
#HenriA
() Vrije val
Stil ben ik
Zonder geluid
Zacht vallend
Zonder geluid
Zacht vallend
Gevleugeld
Als aan
Als aan
Een valscherm
Ademloos
Suis ik
Ademloos
Suis ik
Zonder lucht
Zonder zucht
Zonder kik
Alleen
Zonder zucht
Zonder kik
Alleen
Een zon
In een zee
Van leegte
Flankeert me
En diep
Onder mij
De glinstering
Op het water
Dat mijn val
Zal breken
#HenriA
In een zee
Van leegte
Flankeert me
En diep
Onder mij
De glinstering
Op het water
Dat mijn val
Zal breken
#HenriA
() Ik durf mijn schriftjes niet meer herlezen
Mijn moeder heeft nooit begrepen
waarom ik als kind altijd
verloren liep in de supermarkt.
Of waarom ik me onder een tafel
verstopte wanneer we naar de
kerk zouden gaan.
Hoe ik de griep veinsde
om meester Willy
te kunnen ontlopen.
Ik de thermometer op
de verwarming legde
om de notenleer te kraken.
Ik als kind in mijn hoofd
leefde tussen de koninklijke
muren van mijn slaapkamer
en me nooit eenzaam voelde
als ik met een vulpen mijn
collectie schriftjes vol krabbelde
over mijn dromen, mijn verlangens,
fantasieën en mijn grote plannen
in het grote mensenleven.
Ik durf mijn schriftjes niet meer herlezen.
#HenriA
waarom ik als kind altijd
verloren liep in de supermarkt.
Of waarom ik me onder een tafel
verstopte wanneer we naar de
kerk zouden gaan.
Hoe ik de griep veinsde
om meester Willy
te kunnen ontlopen.
Ik de thermometer op
de verwarming legde
om de notenleer te kraken.
Ik als kind in mijn hoofd
leefde tussen de koninklijke
muren van mijn slaapkamer
en me nooit eenzaam voelde
als ik met een vulpen mijn
collectie schriftjes vol krabbelde
over mijn dromen, mijn verlangens,
fantasieën en mijn grote plannen
in het grote mensenleven.
Ik durf mijn schriftjes niet meer herlezen.
#HenriA
() Trekvogels
Een hele zomer lang
hebben ze de wolken
bespat en de lucht
volgeschreven.
En plots zijn ze
weg, verdwenen,
zonder een afscheid,
zonder nog om te kijken.
Want vrij is hun
vlucht, in een lange
rechte lijn naar de zon,
zo ijselijk is mijn winter.
#HenriA
hebben ze de wolken
bespat en de lucht
volgeschreven.
En plots zijn ze
weg, verdwenen,
zonder een afscheid,
zonder nog om te kijken.
Want vrij is hun
vlucht, in een lange
rechte lijn naar de zon,
zo ijselijk is mijn winter.
#HenriA
() Zoek mij
Zoek mij.
Niet in de ronkende stad
of in de drukke winkelstraten
maar tussen de bomen.
Niet in de zanderige duinen
of in de uitgestrekte polders
maar aan de zeerand.
Niet in de wijde wereld
op diep in het binnenland
maar op mijn eigen vluchtstrook.
Niet bij die niet geloven
of bij hen die niet hopen,
tenzij in de liefde.
#HenriA
Niet in de ronkende stad
of in de drukke winkelstraten
maar tussen de bomen.
Niet in de zanderige duinen
of in de uitgestrekte polders
maar aan de zeerand.
Niet in de wijde wereld
op diep in het binnenland
maar op mijn eigen vluchtstrook.
Niet bij die niet geloven
of bij hen die niet hopen,
tenzij in de liefde.
#HenriA
() Hemel op aarde
Wil ik dan geen hemel?
Ik wil er wel twee, of drie,
maar ik aarzel
niet om te schrijven
dat ik er liever
niet wil blijven.
Ik wil onder
de hemel zijn,
op aarde,
vol in de tijd
met jou.
Ik wil gewoon
zijn, want alles
is goed
waar ik ook
ben.
#HenriA
Ik wil er wel twee, of drie,
maar ik aarzel
niet om te schrijven
dat ik er liever
niet wil blijven.
Ik wil onder
de hemel zijn,
op aarde,
vol in de tijd
met jou.
Ik wil gewoon
zijn, want alles
is goed
waar ik ook
ben.
#HenriA
() Aanspoelen
Ik spoel mijn mond met woorden
en met het zout van de zee.
Hier scheen ooit de zon op de
schuimkoppen in het water.
Papieren bloemen zijn doorweekt,
schelpen van hun scherpte ontdaan.
De glinstering die ons in de ogen
scheen is al een tijd verdwenen.
Ik graaf een put en begraaf mijn woorden,
bouw er een zandkasteel bovenop.
En nu is het wachten en turen vanuit
de toren tot je terug bij mij aanspoelt.
#HenriA
() Alles heeft zijn tijd
Wij leven verder in gedachten en in
gedichten, huid om aan te raken
ontbeert.
Het zijn onze schrijfwoorden die
Het zijn onze schrijfwoorden die
klanken maken, waar we mekaar
nog mee strelen tot in het hart.
Ik kan je niet ruiken, enkel zien in
Ik kan je niet ruiken, enkel zien in
glimpen, je nu en dan tussen
de regels lezen.
Alles heeft een reden, alles heeft
Alles heeft een reden, alles heeft
een tijd, mij raak je nooit of te
nimmer kwijt.
#HenriA
#HenriA
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
Aantal woorden - 680 | Leestijd - 3 minuten Als ik vandaag – 8 maart – mijn tijdlijn op instagram doorworstel met de radio op de achtergrond... -
In jou is toevlucht, vrouw, in jou is het vredig, in mijn dag ben jij een uitgelaten feest. Ik verdween bijna tussen de plooien, voorgoed er...
-
Jij bent de enige Kat Waar ik niet Allergisch aan ben. Jij maakt sprongen Door de kamer Rond mijn lijf. Jij krabt de krollen Van kop tot tee...
