Een geur is niet talig
maar een ganse
verbeelding in de neus.
Hoe het hoofd en het hart
beelden uit het verleden ruiken:
van pas afgereden gras,
van afgezaagde dennenbomen,
parfum diep in de plooien
van een ver verleden huid
van een geliefde, van de juffrouw
uit de kleuterklas,
van de pijptabak van grootvader,
van het onstuimige zeewater.
Ach, beschrijven kan ik het niet.
Maar met alle geuren,
verleden,
beelden,
voelt elke geur als een verjaardag.
#HenriA
-
845 woorden | Leestijd: 3 minuten Is iets echt of niet echt? Is wat ik denk, voel, wat ik aan mezelf vertel, wat ik aan anderen vertel… de w... -
Deze column gaat over nuance. Of beter: het gebrek aan nuance. Het reduceren van complexe situaties tot of zwart of wit. We houden immers ni...
-
Wanneer de dominostenen worden boven gehaald en opgepoetst om het eindspel in te zetten, val ik alleen nog samen met mezelf. Doe ik mijn kle...