() Dansende Rita

Dag Rita. Goeiemorgen. 

Ik denk dat ik je nog nooit heb ontmoet. Bij deze. Wat doen wij hier samen? Misschien is dit wel de club van de linkshandigen. Ik zie hoe jouw pen sierlijk over je blad glijdt, je andere hand verguld met ringen, die jouw zinnen ondersteunen.

Je komt er goed voor vandaag. Je schoenen zijn klaar om te dansen. De glitters op jouw trui zijn misschien wel weggelopen uit een discobol. Je sjaal van bordeaux doet me denken aan de tango. Ja, dansen kan je wel! 

In je witte tas zitten al je verhalen, alle dansen die je ooit hebt geleerd. Ik wil wel met je leren dansen Rita, want in dansen ben ik nooit goed geweest.

#HenriA

() V

Rug aan rug
aan het water,
de lucht hangt hoog
boven de wolken

Door de hazelaar de zon.
Bevlekt ons
van kop tot teen.

Vogels trekken een V.
Ze zijn terug
van vroeger naar later.

Wij ook.

#HenriA

() Trilogie van de held

En plots ben je mijn held (Deel 1)

Anderhalf wakker
na driekwart nacht,
die een breuk maakt
in de dag.

Oud gebakken met belegen,
half glas coke vergeert, een
veel te vroege sigaret. Mail-
verkeer en blogzinnen lees.

Zoeken naar de feiten
uit het klavier. Voor wat
het waard is. (Heel even)
Voor niets.

Zoals de fiets, die kwaad
naar me kijkt. Zie ik hoe
je over de bergen rijdt
en plots ben je mijn held.
 

En als je mijn held niet meer bent (Deel 2)

En als je mijn held niet
meer bent, wacht er nog
driekwart wakker en
anderhalve nacht.

En hang. En lig. En
Hang. En lees. En trek.
En klavier. En jazzmuziek.
En een teveelste sigaret.

Soms ook jou.
En jij en hij.
En zij en hen.
En een vader.

Waarom ben ik
alweer vergeten.
Omdat het zo hoort,
heb ik gehoord.


Want dan ben ik de held (Deel 3)

Omdat het zo hoort heb
ik gehoord. Ga ik driekwart
nacht ronden en ben ik
anderhalf wakker.

En blaas. En klavier. En
jazzmuziek. En een veel
te late sigaret. Mailverkeer
en blogzinnen herlees.

Over meestal jou.
En jij en zij.
En de rouw.
En een vader.

Ik creëer. En lees. En
herlees. En kan geen
afscheid nemen. Want
dan ben ik de held.

#HenriA  


() Portaal

(maart 2010)

Met smalle woorden hebben we
leren praten, met smalle gebaren
om het lijf,
zoals een kier wit licht dat
valt in de kilte van mijn portaal,
waarin ik me verberg als
jij voorbij gaat.

En dan verdwijn je, blauw
en koud. Smaken
mijn woorden naar 
bulderend water,
verdronken in mijn stem,
stroomt de eeuwige twijfel:
de straat of de deurbel.

#HenriA


Anton Pieck (1895-1987) - Deurportaal

() Aangebrand / Kantelpunt