() Uitvaart (Een goede vaart - deel 2)

Voor M.
Voor J.
Voor L.
Voor Z.

We zitten met onze verledens
rond het altaar
in de basiliek.

Waar je nu bent
weten we niet,
geen tijd, geen plaats
heb jij achtergelaten.

Er zijn enkel nog woorden,
herinneringen, gedachten
en tranen.

Mijn god wat zijt gij schoon
zo hebben wij
jou achter gelaten

in gedeeld verdriet.

#HenriA

() Bright Eyes - First day of my life

This is the first day of my life
I'm glad I didn't die before I met you

() Durven (Feeling good)

We moeten durven dansen

op de puinhopen
Durven muziek spelen op
de kerkhoven

We moeten durven zonnen
op regenachtige dagen
Durven luisteren wanneer
mensen over verdriet praten

We moeten durven lachen
doorheen de tranen
Durven leven
in dode kamers

We moeten durven liefhebben
van wat we haten
Durven zwijgen doorheen
alle talen

We moeten durven loslaten
waar we van houden
Durven verder gaan
wanneer de tijd blijft stil staan

We moeten durven durven
voor het te laat is
Zonder dat moeten moeten
proeft als een opgave

#HenriA

() Ochtendritueel

Ze plooit zich open,
zucht de slaap voorbij
en luistert aandachtig
naar de lucht.

Aan de randen
van haar schouders
kleeft een nieuwe dag
en mijn lauwe adem.

Onze gebeenten
zoeken mekaar op,
met open lendenen
en gesloten ogen.

Nestel ik me
diep in haar schoot,
dieper dan ik kan duiken

dieper dan ik kan raken.

#HenriA

() Goede vaart

Dat de zee naar ons toe komt rollen
betekent niet dat de golven meekomen
en dat de zee een overkant heeft
betekent niet dat wij die overkant zien.

Dat het water zout is
betekent niet dat we het smaken
en omdat we een zeilbootje hebben
betekent niet dat we kunnen varen.

Zeker is dat we dood gaan. Ooit.
Dat we naar de overkant varen
door het zoute water.

Dus trekken we beter de zeilen bij
om in het leven genoeg
goede vaart te maken.

#HenriA

() Terugblik

Voorstelling dichtbundel "Het zit zo" 

Dank aan de 60 aanwezigen

Speciale dank aan 

Raf Hermans, Sarah Michaux, Natalie Bryse, 

Lara Kruysweeghs, Harold De Visser, Wendy Janssens 

& 

Mascha Janssen

Credits foto's: Erwin Melaerts

() Koffie doet de wereld ontwaken

Wat is er?, vraag je me.
Niets en alles!, antwoord ik je.
Je haakt je ogen in de mijne. Minuten lang. Dat doen we meermaals.
Dikwijls, elke dag.
In bed, na het wakker worden.
Uit bed, doorheen de dag.
’s Avonds, ’s nachts. 

Aan tafel, op café, op de bank.
Ik wil koffie!, zeg je me.
Ik wil de wereld zien!, antwoord ik.
Maar toch wil ik eerst koffie. En daarna de wereld.
De wereld.
Koffie.
De wereld.
Koffie doet de wereld ontwaken, herinner ik me.
Ik spring uit bed.
Ik haal koffie. Twee koffies.
Want de wereld hebben we al.

#HenriA

() Van God Los

Jij bent de duivel
hoog in de lucht
die uit een doosje
is gevlucht.

Achter maskara
adem je zwavel
en open je poorten
naar de hel.

In jouw voorgeborchte
zaten wij gevangen
met handen en voeten
op slot.

Het is jouw duivels verlangen
dat alle engelen
in traagheid
dood knijpt.

#HenriA

() Elvis - You are the devil in disguise

You look like an angel

Walk like an angel

Talk like an angel

But I got wise

You're the devil in disguise

Oh yes you are

The devil in disguise

You fooled me with your kisses

You cheated and you schemed

Heaven knows how you lied to me

You're not the way you seemed

You look like an angel

Walk like an angel

Talk like an angel

But I got wise

You're the devil in disguise

Oh yes you are

The devil in disguise

I thought that I was in heaven

But I was sure surprised

Heaven help me, I didn't see

The devil in your eyes

() Leve de tuin

De houden-vans van de wereld
vliegen rond de oren.

Het zijn net wilde trekvogels
die zomaar ergens landen.

Met soldatenhumor
kom je er niet

en ook niet met
aangeklede honden.

Het is als wandelen
in de tuin

en bloemen plukken
tot een ruiker.

Schik je ze één naast één
in een vaas

en ga je traag
verslenst leven.

#HenriA

() Crowded House - It's Only Natural

() MRRAY - Bombed

Raf Hermans, a.k.a. MRRAY
brengt Bubblegum van Mark Lanegan
tijdens de voorstelling van mijn dichtbundel "Het zit zo".

Opname: Rossenbacker Marie-louise

() Voorspoed

Ik dwarrel zachtjes bij je binnen, in niemendallenland,

waar nevelen me zacht omarmen en stilletjes begroeten.

Je vruchtbare velden rekken zich uit en strekken zich over me heen, 

verder dan het oog kan reiken, reik ik je met me mee.

We daalden af tot aan de wortels van ons gedeeld verdriet, 

lusten, kiemen, zaden, triesten met de seizoenen mee.

Ik nestel me om je te kozen en beploeg je silhouet, 

waar ik de liefde zal verplanten naar je ingezaaide bed.

Gulzig smaak ik van je akkers, bezondigd met zemenzoet,

laveloos verdrink ik in je ogen van appelblauw/zeegroen.

De kraaien zijn niet weg te schrikken, 

ze bestormen ons niemandsland, 

die oogst valt niet meer te redden, 

maar wij leven in voorspoed.

#HenriA

() Marina Abramovic - The Artist is present

The Artist is Present, een performance van Marina Abramovic in het Museum of Modern Art in New York. 

Drie maanden lang, 736 uur en 30 minuten om precies te zijn, zat Abramovic dagelijks op een stoel aan een tafel in een museumzaal in het MoMa. Bezoekers konden één voor één aanschuiven en haar in de ogen kijken, zo lang als ze zelf wilden.

Marina Abramovic richt haar ogen op om zich op de volgende bezoeker te concentreren. En daar zit Ulay. Ze waren jaren samen geweest maar hadden elkaar 22 jaar niet meer gezien. In 1988 hadden ze afscheid genomen bovenop de Chinese Muur, die ze allebei vanaf een andere kant hadden beklommen, om elkaar na drie maanden in het midden te ontmoeten. Het was het einde van hun relatie, en de twee kunstenaars waren nadien, gekwetst en getormenteerd, hun eigen weg gegaan...

Na 22 jaar… Abramovic kijkt op, verrast, overrompeld – en dan glimlacht ze. En Ulay glimlacht terug, bijna opgelucht. En zij, zij schuift haar armen over de tafel. Verzoening.

() Nooit meer uit donderwolken

Nu ik kom ga ik je drogen. Want toen je op regenachtige dagen door de regen plensde en verslenste in te kleine portalen, geen vragen stelde over het waarom, want het enige doel was schuilen, je hoofd verborg tussen je forse schouders, ja, dan leek het al wat droger.

En je keek omhoog, naar de wolken omhoog en je voelde je door en door bedrogen. Door het weer na weer en telkens weer dat huilde over de daken. Je klamme hart, je natte hand alles beefde als nooit tevoren. Je staarde, je tuurde, je huilde maar mee op het tikken in de plassen en keer op keer keerde je weer, terug naar natte jassen. 

Nu ik kom en droog en handdoeken gooi ga je nooit meer moeten rillen. De zon, de maan, de dag, de nacht hebben allen hun plek gevonden. Ze liggen en staan en waar jij zult gaan zullen ze jou volgen. En ook zal er nog eens regen vallen maar nooit meer uit donderwolken.

#HenriA

() Jules Deelder

() Loslippig

Ik heb me gesneden aan je mond,
aan de rand van je zachte lippen,
een hevig kloppende wonde
die zich vastgrijpt in de keel.

Als de ziel een snaar is
die we eenmaal kunnen trillen,
duurt een eeuwigheid een seconde
en was al het wachten waard.

Er is nu geen dralen meer,
ik ben mijn eigen thuiskomst
naar een gloednieuwe toekomst,
zoals alleen de tijd kan zijn.

#HenriA

() Leegte heeft een naam

Ze verbergt haar leven
achter rolluiken,
bewaart haar eenzaamheid
diep in bed.

Eet met mondjesmaat
mensenhart
en spuwt het daarna
weer uit.

Op straat glimpt ze
verlegen,
als een onontloken
bloem.

En komt ze zichzelf
tegen,
zal niemand het ooit
mogen zien.

Lang zal ze leven!
Niet in de gloria
maar in de afgrond
van de diepe leegte.

#HenriA

() Bon Iver - For Emma

() Quote

() Ik blijf

Voor Mascha 2.0

Jij wandelt niet maar jij huppelt
Jij snauwt niet maar jij zweeft
Jij hoort niet maar jij luistert
Jij jaloerst niet maar jij geeft

Jij verbergt niet maar jij toont
Jij bezwaart niet maar jij verlucht
Jij snoeit niet maar jij doet bloeien
Jij straft niet maar jij beloont

Jij verdwijnt niet maar jij benadert
Jij neemt niet maar jij vraagt
Jij kwetst niet maar jij heelt
Jij verandert niet maar jij aanvaardt

Jij waanzint niet maar jij begrijpt
Jij verdeelt niet maar jij verbindt
Jij draait niet maar jij eigenzinnigt
Ik twijfel niet en ik blijf

#HenriA

() Verder dan dit ben ik nooit geweest

Je kromt je rug tot dieper dan beneden
en op zachte commando’s kluif je me uit.

Op en neer wippen jouw lange haren om
je schouders voor ze splijten op mijn buik.

Mijn binnenkant en mijn buitenkant
leg ik in twee helften om je heen.

Wanneer ik me diep in jou buig

en me teder aan je overgeef.

Je maakt me klein in mijn grootsheid
die als een schaduw aan je kleeft.

Verder dan dit kan ik niet reiken,
verder dan dit ben ik nooit geweest.

#HenriA

() En dat, liefste man, spijt me

In een huis naast de brug over de autostrade
woont een man die nog niet weet
wat hij zich op de hals heeft gehaald.

Ik ken hem niet goed maar wel goed
genoeg om te weten hoe veel liefde
hij in zich draagt.

Als ik geen dichter was, zou ik hem
schrijven en uitleggen waar dit gedicht
werkelijk over gaat.

Ik zou hem beschermen tegen onheil
en opkomend kwaad en vertellen hoe
hij verloren zal lopen in het leven.

Maar dichters praten niet over
wat ze schrijven, laat staan
dat ze uitleg geven.

Hij zal het met scha en schande zelf moeten
ontdekken hoe hij zachtjes aan leeg zal
lopen en uiteindelijk als een steen zal breken.

Tot dat er niets meer van hem
overblijft. En dat, liefste man, spijt me.
Maar weet, een verwittigd man is er twee
waard als je goed tussen mijn regels kan lezen.

#HenriA

() Onze dagen vragen geen ondertitels meer

We deden aan snuffelarbeid

met mooie zinnen

zonder stopwoorden.

Zachte kronkels

vloeiden uit open handen

op digitaal papier.

En we stopten niet meer.

En we stoppen niet meer.

We maakten

van koude steen een hart,

van dode materie een nieuw leven.

Uit woorden, zinnen

werden gebaren geboren:

een kus, een lach,
een frons, een streling.

Maar nog mooier zijn

we zonder woorden,

onze dagen vragen

geen ondertitels meer.

#HenriA

() Het is klaar (ik besta in de blik van jouw ogen)

Ik besta in de blik van jouw ogen,
het leven met valse liefde
heeft überhaupt geen zin.

De waanzin buiten ons
creëerde een eigen reden:
een reden
tegen de rede in.

Onder een mistig wolkendek
op duizend zonnige dagen,
stierven in ons

duizend doden gratis.

Geluk werd dan vermossellen
en langzaam wegzinken,
verdriet dat werd ingeslikt
tot verbittering.

Het lijkt allemaal heel
erg lang geleden.
En dat is het ook.
Zo niet de liefde die wij nu
delen met mekaar.

Ik besta in de blik van jouw ogen
want als het klaar is,
is het klaar.
Jij met hem. Ik met haar.

#HenriA