() Voorspoed

Ik dwarrel zachtjes bij je binnen, in niemendallenland,
waar nevelen me zacht omarmen en stilletjes begroeten.

Je vruchtbare velden rekken zich uit en strekken zich over me heen, 
verder dan het oog kan reiken, reik ik je met me mee.

We daalden af tot aan de wortels van ons gedeeld verdriet, 
lusten, kiemen, zaden, triesten met de seizoenen mee.

Ik nestel me om je te kozen en beploeg je silhouet, 
waar ik de liefde zal verplanten naar je ingezaaide bed.

Gulzig smaak ik van je akkers, bezondigd met zemenzoet,
laveloos verdrink ik in je ogen van appelblauw/zeegroen.

De kraaien zijn niet weg te schrikken, 
ze bestormen ons niemandsland, 
die oogst valt niet meer te redden, 
maar wij leven in voorspoed.

#HenriA

() Blijven