() Alle verjaardagen van het jaar zijn bijna voorbij

De scheurkalender verliest
zijn laatste blaadjes,
alle verjaardagen van het jaar
zijn bijna voorbij.

We tellen af,
maar weten niet tot hoeveel
we moeten tellen of wat
er net te vieren valt.

Je zou van elke dag iets
(moeten) kunnen overhouden,
een gedachte, een herinnering,
een kleine vreugdedans.

Maar de dagen lijken zo erg
op mekaar, alleen het weer
verandert
zo nu en dan.

Een jaar sloft, een jaar flitst,
het is zo klaar.
Op 13 maart 
vieren we een nieuw jaar.

#HenriA

() Tegenwoordig verleden

Er zijn woorden waarin
het verleden niet te vatten valt,
en als ik een punt achter een zin zet,
is er alleen maar heden.

Heden na heden na heden:
het is de enige tijd die telt,
ongrijpbaar, maar altijd het
best aanwezige.

Je kunt alles besluiten. Je
kan weg gaan, je kan blijven
of je kan al je woorden opsparen
voor een regenachtige dag.

#HenriA


() Jayhawks - Save it for a Rainy Day

 


Pretty little hair-do don't do what it used to
Can't disguise the living
All the miles that we've been through
Looking like a train wreck
Wearing too much makeup
The burden that you carry
Is more than one soul could ever bare
Don't look so sad, Marina
There's another part to play
Don't look so sad, Marina
Save it for a rainy day
Save it for a rainy day
Save it for a rainy day
You never make your mind up
Like driving with your eyes shut
Rough around the edges
Won't someone come and take you home
Waiting for a breakthrough
What will you set your mind to?
We stood outside the Chinese restaurant in the rain
Don't look so sad, Marina
There's another part to play
Don't look so sad, Marina
Save it for a rainy day
Save it for a rainy day
Save it for a rainy day

() Spraakloze zondag

Beste eerste minister,
ik stel het volgende voor:

Om de zoveel maanden
een zondag waarop 
niet wordt gesproken.

Geen woorden, geen verhaal,
geen muziek wil ik horen,
gewoon... even gedachtenloos .

Geen gesprekken, geen debat,
geen discussies,
geen ellenlange monoloog.

Maar een zondag zonder taal,
zodat de spraak wordt verbannen
en zinnen overbodig raken,

met enkel stilte en zondagrust
in het hoofd.

Stille zwaai,
van je onderdaan ,
#HenriA

() Bon Iver - For Emma


Justin Vernon, songwriter and band founder,
is quoted as saying :
"Emma isn't a person. Emma is a place that you get stuck in.
Emma's a pain that you can't erase."

() Buitenland

Er woont in elk van ons
een buitenland, een onzichtbaar
land waar geen mensen wonen.

Enkel bomen, zee, zon, regen,
hoop, verwachtingen en dromen.
Daar raak jij mij.

Je kan daar geen mensen ontmoeten,
je kan enkel voelen wie er welkom is
en wie er voor altijd mag blijven.

En stel je dan voor dat de tijd niet bestaat,
maar jij nog wel, er zijn onvoorstelbare
dingen gebeurd, maar je kan niet zeggen wat het was.

Als een dag zonder nacht,
als een nacht zonder dag,
als een snaar die maar één
keer wordt aangeraakt ,
en daarna nooit meer.

#HenriA

() Rimpeloos water (dit is geen kerstgedicht)

We hoeven niet naar huis te gaan,
want we zijn al thuis,
voor weken, voor maanden.

Weet je nog? Toen de tijd
aan ons voorbij gleed aan een rotvaart
en we alleen maar hoefden te zwemmen.

En nu dobberen we verder,
naar kerst, naar een nieuw jaar,
de lippen nog net boven water.

December. We gooien wat slingers
en ballen in bomen en slierten
lichtjes door de kamer.

Kijken door het raam naar
de regen die tekeningen maakt
op het rimpelloze water


En we wachten, wachten,
tot er weer genoeg stroming is
om mekaar terug te omarmen.

#HenriA

() Donker & stil

De straten zijn leeg,
vooral ’s nachts.
Ik ben graag in lege straten.
Wat ik dan voel is hetzelfde
dan wat ik zie.

Er is veel donker dan.
Meer donker dan licht.
En het is ook stil.

Er gebeuren heel veel dingen dan.
Die je niet ziet.
Omdat het donker is.
En stil.

En er is dan ook melancholie.
Die leeft op wanneer het roerloos
en duister is.

Het maakt me blij.
Blij, omdat ik dan,
in die lege straten,
mag voelen wat ik mis.

#HenriA

() Bram & Loeba

 


() 21 december

De dagen doen pogingen om
iets te worden.

Ze lichten op, dag na dag,
en jagen jaartallen achterna.

Wanneer zal de laatste
werelddag zijn?

Dat alles nacht wordt,
een eeuwig oudjaar.

Vandaag is de kortste dag,
of zoals je wil, de langste nacht.

Kunnen we alvast oefenen, van
een bestaan in zwarte gaten.

#HenriA

() Ik schaats! Ik besta!

Wanneer je schrijft
blijf je bestaan,
als de krassen
van een schaatser
op het spanningsveld
van het leven.

Er zijn momenten
dat de muren zo dik zijn
dat niemand je kan horen,
enkel het kloppen
van het hoofd.

Dan schrijf je woorden,
die steeds overal
doorheen gaan,
door merg en been,
over drempels en kloven,
door hart en nieren.

En dan weet je:
Ik schaats! Ik besta!

#HenriA



() Wens

Alles 

Over 2020 is alles reeds gezegd. Door jou, door mij, door de wetenschappers, door Martine Tange, door de facebookers, door de beleidsmakers. Kortom: door iedereen. Ik wil het niet meer herhalen. Het is wel duidelijk. 

Ik weet dus bijgevolg ook niet wat ik jullie voor het komend jaar wil wensen. Meer van hetzelfde? Of opnieuw het vroegere? Of iets nieuws dat we nog niet kennen? Ik weet het niet. En jij ook niet. Dat is niet erg. Omdat niemand het weet. 

Ik heb in 2020 afscheid genomen. Van een vader. Van een ziekte. Van bruisende nachten. Van onverwachte uitstappen. Van lange gesprekken aan een toog. Van verloren liefdes. Van een stad. Van enkele demonen. 

Ik heb ook veel dingen omarmd. Huiselijkheid. Liefde. Een fijne job. Een online leven. Intense vriendschappen. Een hond of drie. De pakjesberzorger van Post.NL. Kilometerslange wandelingen. De sterren. De maan. En boeken. Tientallen boeken. En ook een beetje Netflix. 

Natuurlijk valt er wat te wensen. Er valt altijd wel iets te wensen. Ik weet alleen niet goed wat. Ik moet nu denken aan de beklijvende film “Beautiful Boy” die ik onlangs zag. Over een vader en zijn drugverslaafde zoon. Telkens als zij afscheid namen van elkaar, vervielen ze niet in het kleffe “I love you”. Maar het enige wat ze tegen elkaar zeiden als ze mekaar innig omhelsden was: “Everything”. 

Dat ga ik dus ook doen. Ik wens je “alles”. In een mentaal opgeruimd hoofd. En een almaar kloppend hart. 

Bart

() Driehoog huis

de planten groeien tegen
de muur van jouw driehoog huis

de hond ligt op de mat en wacht
tot de sleutel in het voorslot draait

door de ramen schijnt een gelig licht
maar leven doe je op de benedenvloer

tijdens de weekends, wanneer het
gesticht de deuren sluit

dan slaap je jouw vel over been
en is er rust in de gangen van je hoofd

pak je al je spullen bij elkaar, zo ook
je angsten, je gedachten en je dromen

jij bent degene die
ik over mijn lippen wil krijgen

jij bent degene in het driehoog huis
waar ik thuis zal komen

#HenriA

() Stille verjaardag

het licht van mijn verjaardag
schijnt op de grijze aarde

vandaag breekt zon door de wolken
leeftijd breekt door de jaren

je zoekt in je herinneringen
naar iets onvoorstelbaars

en dan zijn er de momenten
dat de mens eenzaam is

maar er zijn nog meer momenten
dat de jaren me dragen op vriendenhanden

dat zijn ze, zo zichtbaar, zo nabij
zo ver weg is dan het sterfelijk zijn.

#HenriA

() Oblivion

Als niets je raakt
ben je als een zucht
die zomaar
ergens heen waait.

Als alles je raakt
ben je als een orkaan
die zomaar
alles plat slaat.

Als je wind bent
drijf je mee
tot je vroeg of laat
zomaar liggen gaat.

#HenriA



() Over hoeveel tederheid er nodig is om te groeien

Ik weet niet wat me overkwam
maar onder de oude eik
werd mijn lijf in de grond genageld.

Hij spreidde zijn kruin over
de mijne en ik stond daar als bevroren,
ik kon geen weg meer uit.

En jezus aan het kruis keek op mij neer,
net zoals de takken
die op stammen leken, 

en ze praatten met mij, honderduit,
een woord voor elk gevallen
eikenblad,

over hoeveel tederheid er nodig is
om te groeien en een leven lang
overeind te blijven.

#HenriA

     De 250 jarige eik - Kaggevinne

() The Flaming Lips - Race For The Prize

Elke keer dat ik dit lied hoor, 
kijk ik op naar de hemel
en hoop ik op confetti en ballonnen...




Two scientists are racing
For the good of all mankind
Both of them side-by-side
So determined

Locked in heated battle
For the cure that is their prize
But it's so dangerous
But they're determined

() Dit wordt een goede zondag

Het land stort zich in winter. Ik loop op blote voeten over de rijm naar mijn aterlier waar de ijssterren zich op het raam nestelden. Het is er nog zondagkoud en ik maak wolkjes van bevroren dauw, afgewisseld met sigarettenrook. De koffie doet er nog een schepje bovenop. 

Ik ben het eens met dit seizoen. Ik kap mij een weg door gedachten en herinneringen en glijdt woorden op papier tot een boek. Mijn klavier is een piano van zinnen en hoofdstukken, dan eens met trage, dan weer met een snelle aanslag. 

En dan ben ik even afgeleid en denk ik: kijk dan toch man, kijk! Vanuit het raam zie ik een vervlogen vogel in een vale lucht die niet blauwer wordt vandaag, de witte daken roepen om een sjaal. De kabels die de hemel doormidden snijden hangen er wat stijfjes bij, de schoorstenen spuwen rook, de ijskristallen in mijn hoofd komen tot dooi. 

Mijn bloed begint te stromen en kolkt in watervallen over. Ik dans in mijn hoofd op de tonen van een meanderend verhaal en denk: dit wordt een goede zondag. 

#HenriA

() Stilte

Voor altijd zullen we haar vrezen,
hoe een ademhaling in de stilte loodzwaar kan wegen,
zwaar en dreigend en schijnbaar onopvallend
als een Russische spion, maar toch erg aanwezig.

Terwijl diezelfde ademhaling op een andere plek
op een andere plaats ongemerkt verloren gaat
te midden van feestgedruis en drukke gesprekken
en zich duizenden keren herhaalt zonder stil staan.

Of hoe één woord dat in een vacuüm valt duizend potten
kan breken zodat al je botten op hun benen daveren
en je lijf en je hart doormidden snijdt, gewoon omdat
de stilte dit gebiedt en oorverdovend vraagt.

Terwijl datzelfde woord op een andere plek
op een andere plaats zich dwars doorheen de stilte
verplaatst zonder dat het hart vol wordt geraakt
of dat er brokken moeten worden gelijmd.

De leegte die te groot is voor een mens, waar je niet
mee door dezelfde deur kan is een sluipende moordenaar.
Maar de stilte die schaars is en je zacht te slapen legt
is de stilte die ik vind elke keer dat ik bij jou ben.

#HenriA

() De radio zacht (Ja, dat kan.)

Kan ik zo maar blijven schrijven
over alles en over niets
over jou en over niemand
om gewoon maar wat te schrijven.

Ik heb een eigen huis met een raam op de tuin
de radio staat zacht
en de hond kijkt me aan
alsof ik op elk moment weg kan gaan.

Het is dit leven of sterven
denk ik dikwijls in mezelf
als ik nadenk over de reden
wat ons allemaal hier heeft gebracht.

Je moet vergeten dat je bestaat
pas dan sta je vol in het leven
want ik heb toch een eigen huis
met een radio zacht en een hond die naar me lacht.

En met boeken en gedachten
en met een beeld van mezelf als ik in de spiegel kijk
en met verhalen in mijn hoofd
die ik nooit allemaal verteld zal krijgen.

Ooit koop ik een golf GTI of een andere sportwagen
en rij ik zomaar wat rond door de straten
bengel ik mijn linkerarm uit het raam
en naai ik alle op- en afritten aan elkaar

tot een plek die nooit ophoudt te bestaan
met boeken en gedachten
en een beeld van mezelf met verhalen
en een hond op mijn schoot met de radio zacht.

Kan ik zo maar blijven schrijven
over alles en over niets
over jou en over niemand
om gewoon maar wat te schrijven.

Ja, dat kan.

#HenriA

() Gelukkig maar


Wie een muur sloopt, bouwt een nieuwe muur 
alle beetjes helpen om overeind te blijven
om schaduw te zoeken tegen een withete zon
tegen stormen en godverdomse dagen
om de liefde een veilige haven te geven.

Alle beetjes helpen om de tijd de tijd te laten
om te aanvaarden dat er geen tijd is enkel
in ons hoofd reist een leven almaar voorts
in verhalen die we zelf maken van hoe we
waren geboren en hoe we afstevenen op de dood.

En alles er tussenin.

Wie een muur bouwt, sloopt een nieuwe muur
om van dag naar dag te stappen zoals over
stapstenen van oever naar oever over het water
hoe we met de muren een kamer bouwen en
almaar opnieuw verbouwen een gans leven door.

Gelukkig maar.

#HenriA

() Mijn eerste Haiku

vol van verwachting
schrijf ik mijn eerste Haiku -
het is al voorbij

() Aangebrand / Kantelpunt