maar onder de oude eik
werd mijn lijf in de grond genageld.
Hij spreidde zijn kruin over
de mijne en ik stond daar als bevroren,
ik kon geen weg meer uit.
En jezus aan het kruis keek op mij neer,
net zoals de takken
die op stammen leken,
en ze praatten met mij, honderduit,
een woord voor elk gevallen
eikenblad,
over hoeveel tederheid er nodig is
om te groeien en een leven lang
overeind te blijven.
#HenriA
