blijf je bestaan,
als de krassen
van een schaatser
op het spanningsveld
van het leven.
Er zijn momenten
dat de muren zo dik zijn
dat niemand je kan horen,
enkel het kloppen
van het hoofd.
Dan schrijf je woorden,
die steeds overal
doorheen gaan,
door merg en been,
over drempels en kloven,
door hart en nieren.
En dan weet je:
Ik schaats! Ik besta!
#HenriA
