() Aanspoelen

Ik spoel mijn mond met woorden 
en met het zout van de zee. 

Hier scheen ooit de zon op de 
schuimkoppen in het water. 

Papieren bloemen zijn doorweekt, 
schelpen van hun scherpte ontdaan. 

De glinstering die ons in de ogen 
scheen is al een tijd verdwenen. 

Ik graaf een put en begraaf mijn woorden,
bouw er een zandkasteel bovenop. 

En nu is het wachten en turen vanuit 
de toren tot je terug bij mij aanspoelt.

#HenriA

() Blijven