Als de kamer is gevuld
met van elk één stuk
is elke streling
een grotesk gebaar
wegen jouw haren op
mijn wang zwaarder
klinkt het in -en
uitademen almaar trager.
.
De vloer wordt
een kabbelend water
de muren een
krijtlijnen behang
boven ons
een glazen plafond
om naar de sterren
te kunnen staren.
.
Tot dat jij de kamer verlaat
de wereld weer volop praat
en instort.
Henri A.
-
845 woorden | Leestijd: 3 minuten Is iets echt of niet echt? Is wat ik denk, voel, wat ik aan mezelf vertel, wat ik aan anderen vertel… de w... -
Deze column gaat over nuance. Of beter: het gebrek aan nuance. Het reduceren van complexe situaties tot of zwart of wit. We houden immers ni...
-
Wanneer de dominostenen worden boven gehaald en opgepoetst om het eindspel in te zetten, val ik alleen nog samen met mezelf. Doe ik mijn kle...