() En daarna roken wij Cubaanse sigaren


Ik strijk het licht
door je haren.
Mijn handen de horizon
van je gezicht.
Je geeft je over aan
mijn ebbevloedgebaren.
Achter onze vloedlijn gaapt
het grote niets.


Jij loopt over,
ik spoel aan,
van het wassende water,
na drie orkanen.


En daarna,
roken wij Cubaanse sigaren.


#Henri A.

() Nits - The Train

  • () Column – En dat de beste moge winnen!
    430 woorden | Leestijd: 2 minuten Ik heb het gehad met de boutade dat sport niets met politiek te maken heeft. En omgekeerd. In een ideale, ...
  • () Meer grijs!
    Deze column gaat over nuance. Of beter: het gebrek aan nuance. Het reduceren van complexe situaties tot of zwart of wit. We houden immers ni...
  • () Haiku’s met stemmen uit Gaza
    In oorlog vervagen de grenzen.  Toch blijft ieder mens een stem hebben —  een fluistering, een schreeuw, een gebed, hoop. Kind Kleine handen...