() Ode aan de vrienden
Met een startschot
tussen hoofd en tenen
schiet ik me
in een nieuwe dag.
Jouw waan heb ik
meer bemind dan
het leven,
maar het ontwaken vertelt
me dat het verdriet nu
is heengegaan.
Ik ben goed op weg
om een atleet te worden,
met een glimlach in de ogen
die nooit meer zal verdwalen,
en wij, al mijn lieve vrienden,
wij vallen dan terug samen,
tot een eeuwigdurende regie,
want als ik niet zo van jullie zou genieten,
schreef ik nooit nog een woord poëzie.
#Henri A.
-
845 woorden | Leestijd: 3 minuten Is iets echt of niet echt? Is wat ik denk, voel, wat ik aan mezelf vertel, wat ik aan anderen vertel… de w...
-
Deze column gaat over nuance. Of beter: het gebrek aan nuance. Het reduceren van complexe situaties tot of zwart of wit. We houden immers ni...
-
Wanneer de dominostenen worden boven gehaald en opgepoetst om het eindspel in te zetten, val ik alleen nog samen met mezelf. Doe ik mijn kle...