() Ode aan de vrienden


Met een startschot
tussen hoofd en tenen
schiet ik me
in een nieuwe dag.
Jouw waan heb ik
meer bemind dan
het leven,
maar het ontwaken vertelt
me dat het verdriet nu
is heengegaan.


Ik ben goed op weg
om een atleet te worden,
met een glimlach in de ogen
die nooit meer zal verdwalen,
en wij, al mijn lieve vrienden,
wij vallen dan terug samen,


tot een eeuwigdurende regie,
want als ik niet zo van jullie zou genieten,
schreef ik nooit nog een woord poëzie.


#Henri A.

() Nits - The Train

  • () Column – En dat de beste moge winnen!
    430 woorden | Leestijd: 2 minuten Ik heb het gehad met de boutade dat sport niets met politiek te maken heeft. En omgekeerd. In een ideale, ...
  • () Meer grijs!
    Deze column gaat over nuance. Of beter: het gebrek aan nuance. Het reduceren van complexe situaties tot of zwart of wit. We houden immers ni...
  • () Haiku’s met stemmen uit Gaza
    In oorlog vervagen de grenzen.  Toch blijft ieder mens een stem hebben —  een fluistering, een schreeuw, een gebed, hoop. Kind Kleine handen...