() Column - Wifiverdriet

Ik heb gisteren door mijn hoofd gewandeld. Onder lantaarnpalen, over het jaagpad, langs het water. Ik was alleen in gedachten. Mijn hoofd, mijn benen en ik samen op pad. In harmonie. Altijd een goed idee.

Ik dacht aan de jonge jongens en de jonge meisjes, de prille twintigers die hun geheimen tegen me vertellen. Hoe eenzaam ze zijn. Hoe de smartphone aan hen knaagt en aan hun zelfbeeld. En aan hun zoekend hart. Hoe ze twijfelen aan zichzelf en aan de ander. Of de 673 vrienden wel vrienden zijn.

Ik heb wel met ze te doen. De wankele stappen richting volwassenheid in een wereld aan rotsnelheid. Keuzestress, schouderlast, zoekblind, selfie-onzekerheid. Het is van alle tijden. Misschien moeten ze ook wat meer gaan wandelen met zichzelf, zonder de wifi die hen de weg wijst.

#HenriA


() Blijven