- Ode aan de psychiatrie -
De jacht op dromen is geopend,
de kalverliefde pakt je bij de horens
maar uiteindelijk bemin je voornamelijk jezelf.
Je bent geen man,
je bent geen vrouw,
je wil alles zijn voor iedereen,
maar het liefst iets waar men over zwijgt
en dan verdwijn je helemaal in het niets.
Nu de kraan met woorden is dichtgedraaid,
en je seriemoordenaarkalm in de droogte,
alleen op een onbewoond eiland,
achter gesloten rolluiken,
onder een zwijgende palmboom.
Jezelf in het witte zand begraven,
het hout voor de pijlen verschoten,
in het flessenwater de boodschap verloren,
en je moet vertrouwen op weesgegroetjes.
En de man stond in de badkamer
keek in de spiegel en zag een ver gezicht
scheerde zich weg en dacht alleen nog aan later.
#HenriA
Vrouw voor de spiegel
Christoffer Wilhelm Eckersberg
olie op doek, 33,5 x 26 cm
1841
-
430 woorden | Leestijd: 2 minuten Ik heb het gehad met de boutade dat sport niets met politiek te maken heeft. En omgekeerd. In een ideale, ...
-
Deze column gaat over nuance. Of beter: het gebrek aan nuance. Het reduceren van complexe situaties tot of zwart of wit. We houden immers ni...
-
In oorlog vervagen de grenzen. Toch blijft ieder mens een stem hebben — een fluistering, een schreeuw, een gebed, hoop. Kind Kleine handen...
