Een paar dagen geleden kreeg ik net voor middernacht een bericht van een vriend. Hij vroeg of ik nog wakker was. En dat ik thuis was. En of hij mocht langs komen. "Natuurlijk!", tekstte ik hem terug. Voor vrienden is de deur altijd los. Ik wreef het middernachtzand uit mijn ogen, maakte koffie, zette me op mijn terras, keek diep in de nacht en wachtte op de deurbel.
Een half uur later sloop hij binnen en viel letterlijk met de deur in huis. Alvorens ik iets kon zeggen of vragen smeet hij me toe: "Ik heb kanker". Plots zag de nacht nog zwarter en mijn woorden balden zich tot één grote krop samen in mijn keel. Hij vertelde over zijn angsten, zijn onmacht, zijn loutering en zijn berusting. Hij vertelde over hoe zijn oude wonden, opgelopen door het geleden leven, plots waren weggesmolten en zo gezien, banaal bleken te zijn. Hij vertelde over de warme woorden die hij geschonken kreeg van de handvol mensen waar hij het tegen gezegd had. Hij vertelde over de onderkoelde reacties die hij ook kreeg. Hij vertelde dat mensen ook maar mensen zijn. Hij vertelde over hoe onmaakbaar het leven is en dat geluk en ongeluk je beiden overvallen en dat je over geen van beiden misnoegd hoeft te zijn. Hij vertelde over de beproeving, de moeilijke momenten en zijn wilskracht. Hij vertelde over hoeveel wijzer hij geworden was in een paar weken. Hij vertelde over hoe alles nu beter smaakt en intenser proeft. Hij vertelde over het universum en het bestaan. Hij vertelde over de leegheid die hij rond zich zag. Hij vertelde over de lange avond- en nachtwandelingen die hij alleen maakte. Hij vertelde over de rust die dan over hem daalde als hij naar de sterren keek. Hij vertelde. Hij vertelde. Hij vertelde. Hij vertelde dat hij niet dood wil gaan.
En ik luisterde. Uren lang. Tot de zon bijna opkwam. Toen stond hij op, pakte me stevig vast en fluisterde: "Misschien moet je maar eens over mij schrijven...". "Doe ik", prevelde ik hem terug. En hij verdween in de aankomende dag. "Ik schrijf liever over jou, dan over mezelf", is wat ik toen dacht.
#HenriA
