Als de middernachtklokken luiden en de dag stopt met blaffen in mijn hoofd, de avond me een lege bladzijde geeft, dan schrijf ik jou.
Over de voorbije dag en al de fijne gedachten die passeerden, over de koffie in het café om de hoek, over de snelle kus in jouw zetel, de sigaret die we samen opsteken, het aaien van jouw hond.
Over de zachte kilometers die aan me kleven, de zinnen uit jouw half uitgelezen boek, over het beminnen in mijn slaap en de gedachte dat je me hebt aangeraakt.
Over de herinneringen die de dag in stukken verdeelt, hoe de tijd aangenaam met ons speelt, de ster die door het raam fonkelt en mijn val breekt.
Over het vintage kleed dat jou drapeert tot een vrouw uit één stuk, over het uitgeruste hoofd dat leest als de letters van geluk.
#HenriA
