in lege bananendozen
van punt a naar punt b
omdat we vinden
dat ze daar beter wonen.
We stoppen ze
tussen de kartonnen plooien
stapelen ze op elkaar
van niet, naar minder
tot zeer breekbaar.
Ruwe mensen
met handschoenen
sjouwen ze heen en weer
zonder weet
van wat ze echt dragen.
Ze kijken naar de labels,
buigen de knieën
en maken hun verhaal
over de huiseigenaar.
Bij het uitpakken
zijn er brokken
die nog zijn te lijmen
maar ook scherven
die voor altijd zijn verloren.
De gedachten
krijgen een ander aanzien
op een nieuwe plek omdat
in een nieuwe thuis
het licht anders schijnt.
#HenriA
