Ik woon in het labyrint als een gelukkig monster, in de ingewanden van een stad met kleine straten en steegjes waar de zon overdag niet schijnt en de nacht zich uitrolt in de zomerse namiddag.
We proberen als toeristen iets te maken van elke nieuwe dag en denken dat we de dingen begrijpen maar we zijn op de verkeerde momenten achterdochtig terwijl het werkelijke gevaar zich niet laat zien.
Ik wil deel uitmaken van de wereld, de dag vermalen tussen mijn handen omdat een glimlach van een mens niet te ontcijferen valt, hamster angst en doemscenario's als een sprookje dat zichzelf navertelt.
Maar jij, jij bent gemaakt van ontroering en zomerdagen.
#HenriA
