Ik ben een projectiel
en ik registreer alles wat ik zie.
Zo zag ik gisteren een man
met een grijzende baard
en ogen vol weemoedig verdriet.
En ik begrijp die man
met zijn hart vol smart
ook al ken ik hem zo goed niet.
Maar wat hij niet weet
is wat ik al lang weet
maar vertellen doe ik het hem niet.
En ook al denk je soms dat ik niet meer besta, het is allemaal een kwestie van tijd. Tot de oogluiken plots weer opengaan en hij uit zijn nare droom wordt bevrijd.
Ik ben een austronaut.
Ik ben een vliegenier
en smarten, die laten me koud.
Mijn hart klopt door
op mijn eigen beat
ondergedompeld in het fijnste bladgoud.
Van alle woorden die bestaan pik ik er wat uit, ik spreek immers mijn eigen taal. Het leven is geen wedstrijd maar een traag verhaal, met blijdschap en de nodige tragiek.
Ik ben een tachograaf.
Ik ben een projectiel.
Ik registreer alles wat ik zie.
Ik ben een projectiel.
Ik registreer alles wat ik zie.
Ik ben een austronaut.
Ik ben een vliegenier.
Ik ben een vliegenier.
en jouw smarten interesseren me niet.
Ik ben een frontsoldaat.
Ik ben een echtgenoot.
Ik bak tegenwoordig mijn eigen volkoren brood.
Ik ben een herinnering.
Ik ben een werkelijkheid
voor ieder, eenieder die het wil zien...
lalalala la la
la la la la la la
la la laaaaaaaa.
#HenriA
