Al het gespeten spijt
heeft ons samen gebracht,
de tafels waar we aan aten
bleven verweesd achter.
En ook de bedden bleven kil.
We sliepen stil onder spierwitte
lakens die onze maagdelijke
wonden voor iedereen verborgen.
We hadden deze uithongering nodig
om een feestmaal te bereiden,
met servetringen en kandelaars
in elke hoek van de kamer.
Broeden vraagt tijd en geduld,
zeker voor trekvogels
die zich niet laten ringen
om hun nest te vinden.
#HenriA
