pardoeft je op de vloer,
plots sta je op en ga
je door met leven.
In zeven haasten
en zes zinnen,
een gulzig benullig verhaal.
Van dag tot nacht en
alles er tussen in.
En ik luister.
Ik luister naar jouw verhalen.
Beeldhouw al je woorden in mijn hoofd.
Zoals klanken tegen marmer kunnen klinken.
Ik smaak de wervelende lijnen
van hetzelfde een nieuwe keer
en laat je keer op keer
opnieuw herbeginnen.
Je nieuwtjes die al lang
geen nieuws meer zijn.
Van een weelde zijn jouw toevertrouwde zinnen.
Zonder begin.
Zonder eind.
#HenriA
