Hoeveel foto's van wolken kunnen we nog blijven nemen, nu onze o's en a's achter maskers worden gesmoord.
Nu we met onze ogen moeten praten en het oogwit een weg zoekt doorheen elk verteld verhaal.
We smoren onze adem in een kiem en lopen met een boogje om elkaar, handen zijn niet langer nodig.
Ieder zal op z'n eiland wel overleven terwijl we van op de vloedlijn staren naar de bewoonde wereld.
#HenriA
