door avonddauw, kijk ik door de spijlen van het
balkon en vang met mijn ogen hemellichamen.
Ik zet mijn ogen op een kier en nu stroomt het licht
overvloedig binnen. Gele, uitgerafelde lijnen
verbinden de polkadots tot op mijn netvlies.
Niets is mooier dan het niet weten, uitgezonderd
het weten dat je niets weet. Daar heb je immers
geen sterren voor nodig.
Enkel de avond die traag in de nacht schuift, een
wijde blik die vangt maar niet vasthoudt en wolken
in het hoofd die traag voorbij drijven.
#HenriA
