ziek in haar hoofd
maar totaal ongevaarlijk.
Ze vangt met haar mond
sneeuwvlokken uit de lucht,
kauwt ze tot snot.
Maakt van haar armen
een vliegtuig en
cirkelt doelloos rond.
Ze plukt de bloemen
uit het behang
en geeft ze water.
Verzamelt bolletjes wol
en knoopt alle
eindjes aan elkaar.
Op de bus zit
ze steeds twee rijen voor mij
en ik kijk naar haar.
Ik ben de enige
die haar ziet,
waar ze voor bestaat.
Want niemand
durft mevrouw D.
aan te kijken,
uit de angst om
zelf gek te worden
verklaard.
Lafaards!
#HenriA
