zoals rukwinden door een verwarde bos haar
geven ze het broedend hoofd vragende krampen.
Uit de tuin stijgen witte avonddampen,
maken de man leeg, zijn gedachten zijn klaar!
geven ze het broedend hoofd vragende krampen.
Uit de tuin stijgen witte avonddampen,
maken de man leeg, zijn gedachten zijn klaar!
Hij ziet slechts nog een wiegende maan
waar sterren geruisloos op stampen.
Die onzichtbare wezens van de lucht
hebben een verhaal onder hun zolen,
dat gewillig meedanst, afwachtend zucht
en dan langzaam wegwaait, altijd rond zal dolen,
tot mensen de ogen openen bij het spellen van je naam en
in hoog gras schrijven: waarom hebben we jou niet eerder geloofd.
waar sterren geruisloos op stampen.
Die onzichtbare wezens van de lucht
hebben een verhaal onder hun zolen,
dat gewillig meedanst, afwachtend zucht
en dan langzaam wegwaait, altijd rond zal dolen,
tot mensen de ogen openen bij het spellen van je naam en
in hoog gras schrijven: waarom hebben we jou niet eerder geloofd.
