we hoeven elkaar niet te kennen om te scheiden,
gewoon mekaar passeren in een drukke straat,
in een ogenblik tussen het leven dat voorbij raast.
We kennen geen vrees voor elkaar en hoeven
elkaar ook niet te beminnen omdat onze angst
en onze liefde in onze stappen zit, die na onze
korte ontmoetingen met onszelf verder gaan.
We hoeven mekaar ook niets te verwijten,
vreemdelingen passeren mekaar voortdurend
in de leegte van het voorbij gaan, wandelen
almaar verder van elkaar weg in eenzaamheid.
En toch, we zijn geen vreemden meer voor
elkaar, geen schaduwen aan elkaars ruggen,
hoogstens zijn we onvindbaar na het voorbij
gaan en wordt de toekomst onze herinnering.
#HenriA
