In de schaduw van de ziel, in stilte gehuld,
Dansen mijn woorden op jouw ritme.
Als een vurige rivier, doorheen mijn aderen,
Stroomt de ontembare ik vol verzonken verhalen.
Met elke ademhaling ontluiken de klanken,
Als lavendel in de nacht, op zoek naar de maan.
De sterren die fluisteren in het donker,
De nachtegaal die nooit slaapt.
Ik schrijf de woorden van een verloren tijd,
Voorheen gevangen in mijn pen.
In de stilte van de nacht,
Spreekt mijn hart een taal die alleen jij kunt verstaan.
Met elke zin onthul ik geheimen,
Een strofe, een refrein, een boek.
Ik dicht de kloof tussen twee eenzame zielen,
Met elke letter die mijn mond zoekt.
Henri_A
-
Aantal woorden - 680 | Leestijd - 3 minuten Als ik vandaag – 8 maart – mijn tijdlijn op instagram doorworstel met de radio op de achtergrond... -
In jou is toevlucht, vrouw, in jou is het vredig, in mijn dag ben jij een uitgelaten feest. Ik verdween bijna tussen de plooien, voorgoed er...
-
Jij bent de enige Kat Waar ik niet Allergisch aan ben. Jij maakt sprongen Door de kamer Rond mijn lijf. Jij krabt de krollen Van kop tot tee...
