Dit is nederigheid.
Een verloren gevlogen pluisje
plukken van je gezicht,
een knoop gladstrijken in je schouder,
een verdwaalde kruimel van
je mondhoek kussen.
Dit is ook nederigheid.
Je laten wie je bent
en wat je niet kan zijn,
naar je kijken en
binnensmonds glimlachen.
Maar ook dit is nederigheid.
Je openplooien.
Helemaal.
Ook als je er niet bent.
#HenriA
-
Aantal woorden - 680 | Leestijd - 3 minuten Als ik vandaag – 8 maart – mijn tijdlijn op instagram doorworstel met de radio op de achtergrond... -
In jou is toevlucht, vrouw, in jou is het vredig, in mijn dag ben jij een uitgelaten feest. Ik verdween bijna tussen de plooien, voorgoed er...
-
Jij bent de enige Kat Waar ik niet Allergisch aan ben. Jij maakt sprongen Door de kamer Rond mijn lijf. Jij krabt de krollen Van kop tot tee...
