na een leven van haken en ogen,
kruipen, springen en lopen
tot dusver.
Hoe wij naar buiten trekken
langs tuinpaden en autostrades,
slenteren, razen, rennen,
en terug naar onszelf gaan.
Hoe wij in ogen kijken,
bang, hoopvol en verwachtend
en ons afvragen wie we zijn
en waarom precies wij.
Hoe wij spelen met de seizoenen,
een late zomer verkiezen
boven een vroege herfst,
alsof het weer lente wordt.
#HenriA
