Ik wilde echte bloemen
uit nepbloemen maken
en van water wijn.
Ik wilde een bed
uit de wind zetten
en de slopen verdrijven.
Ik wilde van een meisje
een vrouw maken
en van een steen een hart.
Ik probeerde van schaduw
zonnestralen te kneden
en brood voor elke dag.
Maar het zit zo
Het lege bed en
de vrouw missen niet,
nepbloemen hoeven
geen water,
de schaduw die over je
ligt, zal nooit zon toelaten.
En de wijn en
het brood van vandaag
naast de verse bloemen op tafel
smaken niet meer naar steen
maar naar zoetlekker hart,
want het mooiste overkomt je,
het minste is bedacht.
#HenriA
_________________________________________
Het zit zo - deel 2
Daar lagen wij,
opgeschraapt, met een
mond vol stof,
nog opgescheept met elkaar.
Aanwezigheid verpakte zich
als afwezigheid, een omgekeerde
belofte werd verraad.
Maar het zit zo
Wij klommen graag, in gedachten
verzonken, maar vallen was
meer aan ons besteed.
Want watervallig vielen wij,
in lagen, als cascades,
altijd een beetje
dieper, altijd minder meer.
En zo kwamen wij aan
zoals we vertrokken, met
lege handen en een nagapende
open wonde.
#HenriA
