Een heel lichaam vol,
een kus in de bedding van jouw geluk,
een ongeborsteld hoofd vol met woorden,
een zindering in dat stukje kamer
waar ik met mezelf woon.
En toch.
Kijk hier.
De kaalheid aan de muren,
een verloren gelopen uur,
een asbak met een overdosis,
boeken die wijsheid opstapelen,
en muziek die tonen in me giet.
Groene grassen voor de ramen,
gedecodeerd DNA,
resten van speeksel en bedorven voedingswaren,
een telefoon die signaal verliest.
Glimmende benen in analoge lijnen,
een blik op de heuvels van Lombardije,
een ontsnapping die door het beeld flitst,
maar jij bent het die op mijn netvlies fietst.
Ik kan alles zijn op vele manieren,
maar even dikwijls ben ik helemaal niets.
#HenriA
