Ik loop door het station
stap in een wagon vol gedachten
wrijf de mist uit de ogen
verstop mijn half gezicht
in een sjaal
en adem door de gaatjes.
Bijna lente.
Ik leid aan dromers ziekte
zie koeien kijken
op een trein.
Zij zijn.
Wat ik niet ben.
Al ben ik ook een herkauwer
een omnivoor van dromen
in kleine bokalen
met een schroefdeksel.
Van die soort waarin
vlinders zijn gevangen.
Wanneer het lente is
laat ik ze vliegen.
#HenriA
-
845 woorden | Leestijd: 3 minuten Is iets echt of niet echt? Is wat ik denk, voel, wat ik aan mezelf vertel, wat ik aan anderen vertel… de w... -
Deze column gaat over nuance. Of beter: het gebrek aan nuance. Het reduceren van complexe situaties tot of zwart of wit. We houden immers ni...
-
Wanneer de dominostenen worden boven gehaald en opgepoetst om het eindspel in te zetten, val ik alleen nog samen met mezelf. Doe ik mijn kle...