Vandaag gaat alles trager,
zelfs de regen heeft zich
tot fijn poederstof
verneveld
- schoorvoetend
uit de hemel dalend -
Ook het ontbijt gaat trager
dan op andere dagen,
werkt zich met mondjesmaat
door mijn keel,
de broodkruimels pruttelen tegen,
de koffie blijft langer gloeiend heet.
Mijn ogen zijn lomer dan de
nacht tevoren,
strijden hopeloos tegen het strijkende licht,
de zondagskrant laat zich
niet lezen,
slaat zijn eigen letters dicht.
Deze dag laat zich niet graag
bewegen, zoekt onbewogen zijn
weg door het etmaal,
door onze liefde die me uithongert,
weet ik niet of ik de lunch
nog wel haal.
Al je woorden die me dragen
draag ik in me mee
voeden alle minuten van verlangen
van nog 1 dag
en dan
leg ik me naast je neer.
#Henri A
845 woorden | Leestijd: 3 minuten Is iets echt of niet echt? Is wat ik denk, voel, wat ik aan mezelf vertel, wat ik aan anderen vertel… de w...