() Onze Held

Het tijdsgewricht heeft de tijd gewrikt,
als losgeld, door zijn rafelende vezelhand
met gaten, hij is de koning van pijn en
zijn meisje, die om de beurten gelukkig zijn.


Het is traag aanleggen aan land, met vallen
en opstaan leerde hij varen om de wonderen
van de natuur heen, zodat hij zichzelf volledig
vergat, slovend tussen de benen van de dageraden.


Ooit had hij zijn eigen koninkrijk, onze held,
zoals alle helden in zelfverzonnen verhalen
hun eigen held zijn, aan zilverlingen en glinsters
in de vermoeide ogen was er geen gebrek,
tenzij een spraakgebrek, toen iedere echo een
andere stem had en woorden zich verscholen
achter bolle kaken om voor elkaar hetgeen
dat ze nooit zouden bepraten te hamsteren.


In formaliteiten heeft hij zijn leven vastgelegd,
onze held, zoals het protocol dat van hem
verwacht, hoeveel tikken van het hart, hoeveel
schrammen op de ziel, het staat allemaal in
de sterren geschreven.


En na zijn dood schenkt hij zijn grote boek
aan zijn resterende onderdanen in vellen
van goud papier, waarop ieder zijn tranen zal
te rusten leggen als ze naar de hemel kijken.


#Henri A.