dragen, wanneer je
hart het begeeft,
uit het bed, waar je je leven
voor de laatste keer
hebt omgekeerd.
Rakelings langs het
dakraam, de veel te
smalle trap,
met het Mariabeeld
achteraan, om de hoek,
ijlings langs de parapluvaas
en de gangkast,
door de voordeur,
die al je geheimen
van jaren bewaakt,
schuifelend van de tree,
over het trottoir.
Voor condoleances
en koffiekoek
zakken vriend en vijand af
op elk leven
past er een graf.
#HenriA
