() Is het
Woorden zijn ook
maar woorden.
Zo ook dit
onbestemd gedicht.
Het is ook maar.
En toch is
het alles
wat ik ben,
ook al 'is het'
dat dikwijls niet.
Ouders zouden hun
kinderen nooit
mogen overleven.
Ook dat hoort niet.
() Postuum
Als de dood je aankijkt
met half gesloten ogen
heb je nog zo veel te schrijven.
Of net niet.
Alle woorden krijgen
dan plots een ander gelaat,
zoals de mensen die er in wonen
of ze klinken net monotoon en banaal.
Hoe dan ook,
mijn woorden smaken naar verleden,
verleden van vervlogen tijden.
Na de dood
wordt men pas
een groot schrijver.
#HenriA
