Daar lagen wij,
opgeschraapt, met een
mond vol stof,
nog opgescheept met elkaar.
opgeschraapt, met een
mond vol stof,
nog opgescheept met elkaar.
Aanwezigheid verpakte zich
als afwezigheid, een omgekeerde
belofte werd verraad.
als afwezigheid, een omgekeerde
belofte werd verraad.
Maar het zit zo
Wij klommen graag, in gedachten
verzonken, maar vallen was
meer aan ons besteed.
verzonken, maar vallen was
meer aan ons besteed.
Want watervallig vielen wij,
in lagen, als cascades,
altijd een beetje
dieper, altijd minder meer.
in lagen, als cascades,
altijd een beetje
dieper, altijd minder meer.
En zo kwamen wij aan
zoals we vertrokken, met
lege handen en een nagapende
open wonde.
zoals we vertrokken, met
lege handen en een nagapende
open wonde.
#HenriA
