() De overkant

Het hart zaait uit en je beweegt
door mijn beschreven niemandsland 

alsof je stapvoets door de naschokken 
van mijn aardbeving raast 

In de uithoek van mijn hoofd 
is er voortdurend gefluister 

jouw vingerafdrukken kruipen 
door alle holtes van mijn lijf 

Ik speel met verzonnen antwoorden 
op al mijn vage vragen

rek de tijd uit die me nog rest 
en voel in al mijn raken

hoe ik verlang naar de overkant
om me daar met jou voort te zetten 

#HenriA

() Blijven