oude meesters
en neem je mee
om af te rekenen
met alles wat ik
heb opgeslagen
in mijn geheugen,
in mijn handen,
in mijn hart,
in mijn tranen.
Alles is onbelangrijk,
maar ook alles zal
blijken onbelangrijk
te zijn,
ik,
de planeet,
alle geliefden,
alleen het borstbeen
blijft overeind.
Wat doe ik met een borstbeen,
dat het geen borstbeen meer is
maar des te meer een borstbeen
is en zal zijn?
Ik ga door het borstbeen,
door tot aan de rug
om terug tot aan het
borstbeen te geraken,
om een antwoord
te geven op alle
vragen voor dat
het vragen zijn.
#HenriA
Gedicht nav expo Sam Dillemans - Fighters
