Er valt niet veel te zeggen
dit is liefde in tijden van kanker
elke ochtend in herhaling
alsof je borst wordt afgezet.
Ik giet wat je voelt in woorden
geef taal aan je angst
haal het verdriet uit je kleren
lik de kreten uit je hoofd.
Kom hier en stop met huilen
ik kus je tranen weg
je fluistert doorheen de tranen
ik heb alles al gezegd.
#HenriA
-
430 woorden | Leestijd: 2 minuten Ik heb het gehad met de boutade dat sport niets met politiek te maken heeft. En omgekeerd. In een ideale, ... -
Deze column gaat over nuance. Of beter: het gebrek aan nuance. Het reduceren van complexe situaties tot of zwart of wit. We houden immers ni...
-
In oorlog vervagen de grenzen. Toch blijft ieder mens een stem hebben — een fluistering, een schreeuw, een gebed, hoop. Kind Kleine handen...