De dag kruipt minzaam en traag
als sporen aan de slapen,
als zuinige, ranke zwanen
die rusten in de hals.
Een vlezig man schudt zijn woorden
van zijn vermoeide leden,
herschikt de voorbije jaren
en schikt zich in zijn nieuwe taal.
En hij laat varen. De nieuwe
dagen stromen, vanzelf, probleemloos,
van hier, deze vertrouwde kamer,
tot op de bodem van elke oceaan
en weet dat God ook zeven dagen
nodig had om de wereld te herschapen.
#HenriA
Morpheus - God van de Droom