uit de boom
de wind is zuur
de regen droog.
Oh Lorca!
Waar zijn de groene velden gebleven
die jij beschreef en bereed
met spierwitte woorden
en gitzwarte paarden.
Nu zie ik reeds hoe ik
als oude man zal zijn:
zwak van lijf dat veel moet rusten,
grazend van groene velden
in herinneringen en gedachten.
In mijn hoofd was geen
oorlog te groot,
met Lorca op de schoot
zal ik dan uiteindelijk rusten.
#HenriA
