een andere stem krijgt, verbergt hij zich in
vele woorden, diep in de kraag van de nacht.
Hij wandelt door de stad die hem groot heeft
gebracht, tot op enkele passen
van zijn zorgvuldig gekozen herinneringen.
Met veel geduld heeft hij haar en de wirwar
van straten en huizen lief gehad. Hij gaf ze
allemaal troetelnaampjes, het waren geschenken
die hun liefde warm hielden.
En hij droomde even weg aan het water, dat de stad
en hun levens in tweeën splijtte, en eens terug op
aarde zinkt hij nog dieper weg, loodrecht in de
eenzaamheid, die nooit meer uit zijn hoofd zal verdwijnen.
#HenriA
