voor de laatste keer mijn smarten
en gleden mijn dromen
over de daken van de stad.
Mijn hart was vervuld
met wilde verlangens
omdat wat beneden lag
toch onbereikbaar was.
En nu ben ik de oase
binnengetreden
omsloten door de koelte
van de nacht
de met sterrenbezaaide hemel
de roodvermoorde gedachten.
Hier beneden vult
zich het leven
met zweet
en havenloze schepen
op drift,
vechtend met blinde ogen.
En dit alles
in de schemering
die over waait
om de klippen te omzeilen
in de eindeloze zoektocht
naar de vuurtoren.
#HenriA
