ik wandel door het witgevlokte tuingras
en vind een speelgoedmedaillon van
het speelgoedkind dat ik was.
De lucht is zwaar en gezwollen
de straten gebroken wit
en in gedachten glij ik terug
naar de berg achter het bos
waar we met veel gegil
naar beneden gleden
om als eerste thuis te zijn voor het
avondeten, het was daar en dan
dat ik mijn medaillon won
-
Aantal woorden - 680 | Leestijd - 3 minuten Als ik vandaag – 8 maart – mijn tijdlijn op instagram doorworstel met de radio op de achtergrond... -
In jou is toevlucht, vrouw, in jou is het vredig, in mijn dag ben jij een uitgelaten feest. Ik verdween bijna tussen de plooien, voorgoed er...
-
Jij bent de enige Kat Waar ik niet Allergisch aan ben. Jij maakt sprongen Door de kamer Rond mijn lijf. Jij krabt de krollen Van kop tot tee...
