de dagen zijn lang maar de jaren zijn
kort.
seconden zijn kleine keukenmessen in
mijn rug.
ik stopte met het lezen van Schopenhauer, zijn
stem is een verdrietige papegaai.
#HenriA
() Slotgracht
Het is nog maar kortgeleden
dat tussen mijn vijand en mij
een onwrikbare muur stond.
Niet inneembaar,
ondoorlaatbaar.
Maar nu, o God,
menslief, waar heb ik
mij toch al die
tijd in verloren.
De wachttorens zijn gevallen,
wenkbrauwen trekken op
als bruggen,
wat mij nog afhoudt
is niets meer dan
een flinterdunne huid,
waarop jouw schaduw valt
en verder niets meer.
#HenriA
dat tussen mijn vijand en mij
een onwrikbare muur stond.
Niet inneembaar,
ondoorlaatbaar.
Maar nu, o God,
menslief, waar heb ik
mij toch al die
tijd in verloren.
De wachttorens zijn gevallen,
wenkbrauwen trekken op
als bruggen,
wat mij nog afhoudt
is niets meer dan
een flinterdunne huid,
waarop jouw schaduw valt
en verder niets meer.
#HenriA
() De strijdstaten
Als ik op sta
Naar de badkamer
Door naar de keuken
De koffie klaar
Die ook vandaag
De wereld niet zal veranderen
Maar wel cirkels plaatst
Op de strijdstaten
In mijn binnenland
En op alle facturen
Die kortelings worden
Betaald
Na twee herinneringen
Een vrije mededeling
“Met melk en suiker”
Verzacht de interesten
Die jij me aanrekent
Dag na dag na dag
Naar de badkamer
Door naar de keuken
De koffie klaar
Die ook vandaag
De wereld niet zal veranderen
Maar wel cirkels plaatst
Op de strijdstaten
In mijn binnenland
En op alle facturen
Die kortelings worden
Betaald
Na twee herinneringen
Een vrije mededeling
“Met melk en suiker”
Verzacht de interesten
Die jij me aanrekent
Dag na dag na dag
De ganse dag
Aan de keukentafel
#HenriA
() Marina Abramovic - The artist is present
In 2010 after 22 years apart, former lovers and
artists Marina Abramovic and Ulay meet again.
The emotional moment was captured on film.
() De dood of de gladiolen
Het is dit, schrijven of dood gaan,
balanceren tussen de liefde en de haat voor de taal
en zeggen wat nooit gezegd kan worden.
Het is achterblijven met een leeg blad vol zinnen
die meermaals onbeduidend blijken
voor wat echt belangrijk lijkt.
Verscheur de letters en plak ze terug aan elkaar,
maak een collage van nieuwe woorden
die hun recht opeisen om ze te aanhoren,
zodat wij kunnen blijven voortbestaan
in een reeks verhalen die wij graag vertellen
tegen de luisterende muren van deze kamer.
#HenriA
balanceren tussen de liefde en de haat voor de taal
en zeggen wat nooit gezegd kan worden.
Het is achterblijven met een leeg blad vol zinnen
die meermaals onbeduidend blijken
voor wat echt belangrijk lijkt.
Verscheur de letters en plak ze terug aan elkaar,
maak een collage van nieuwe woorden
die hun recht opeisen om ze te aanhoren,
zodat wij kunnen blijven voortbestaan
in een reeks verhalen die wij graag vertellen
tegen de luisterende muren van deze kamer.
#HenriA
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
845 woorden | Leestijd: 3 minuten Is iets echt of niet echt? Is wat ik denk, voel, wat ik aan mezelf vertel, wat ik aan anderen vertel… de w... -
Deze column gaat over nuance. Of beter: het gebrek aan nuance. Het reduceren van complexe situaties tot of zwart of wit. We houden immers ni...
-
Wanneer de dominostenen worden boven gehaald en opgepoetst om het eindspel in te zetten, val ik alleen nog samen met mezelf. Doe ik mijn kle...