In.
De wolken zijn grijs, de wind is rood,
de maan een koperen hoofd
in een witte sluiernevel,
een leeggeroofde sterrenhemel.
De herfst.
De herfst is een gewelddadig oord,
bladeren vallen als hoofden naar beneden,
weldra zal ik jou vermoorden
in de schaduw van de najaarsschemer.
Bloeien.
Of jij mij, iemand zal er bloeien.
Ik. Ja ik zal wachten tot je valt
uit het zwart van de nacht
van dit zeezieke seizoen.
Mijn tranen.
Ontvouw de zeilen, hemelsbreed,
bevaar de donkere, onzekere oceanen,
in een nachtblinde razernij
zullen bliksems over je tranen.
Rood.
Ik. Ja ik. Sterven doe ik sowieso.
Bespaar me dus het korten van jouw dagen
van jouw najaarszon in mijn hoofd, want
in de herfst bloeien mijn tranen rood.
#Henri A.
