1_Necropolis
Ik heb me gulzig tot jou genomen in vuur en in vlammengloed, waar in verzen in schetsen in hemelse hymnes een ridder een engel ontmoet. Waar letters vervliegen in Babelse talen als op een zuiders balkon, palissander begiftigt Icarus met tranen zodat ik eindelijk van jou sterven kon. Zoals woorden voor stommen verdoof ik je oren met een dodelijke zucht die je hartspier doet stollen en bloedend bedonderen uit de asgrauwe lucht. Ik heb je doen dalen je vleugels begraven op een veld van troost en van dons, waar je genoegzaam kan verdwalen in een labyrint van verhalen en weet God zij met ons. Zalf al je zonden en tragische sagen in een beeld van rood catharsis en samen met alle gestorven gewonden bezoek ik jaarlijks het engelennecropolis.
2_Proserpina in de Sagrada Familia
Als godin van de vruchtbaarheid pluk je bloemen, in een veld van rozenkransenkralen. Ze verstrooien in je onderwereld van woede en lelijkheid, waar leven en lijden zich herhalen. Uit een kloof in de schoot van de aarde begroet ik je duister verrijzen, waar je traag verdrinkt in treurnis en machteloze woordrijmen.
Geen Zeus kan bezweren deze polemische daad. Ik herhaal, geen Zeus kan bezweren hoe een gemalin weent in dit verhaal. Doorheen passiebloemen en kersenbloesemseizoenen keer je steeds maar weer. Met je vermiljoenen geloofsgeheimen, zet je de Sagrada Familia in deze stad neer.
3_Mens sana in corpore sano
En kus me, terwijl de hemel zijn kelk vult met wolken van de donkerste dagen, de sterren verdrinken in hun eigen licht van vele lichtjaren, de wereld in mijn maag vergaat wanneer jij open gaat, alleen voor mij, voor mij alleen als een boek dat zijn bladzijden traag omdraait.
Wat kan ik meer vragen dan alsjeblieft dan kus me dan!
#HenriA
